(Nee hoor, ondanks onze latrelatie van tegenwoordig gaat het heel goed met ons 🙂 De eerste ‘scheidings’wanden zijn geplaatst. Tussen de wintertuin en het atelier, en tussen de werkplaats en het atelier staan nu twee translucente wanden, waarmee het buitenatelier eigenlijk klaar is om in gebruik te nemen. Het is wel even wennen dat je nu niet meer helemaal van voor naar achter kunt kijken, afgezien nog van de extra meters die we maken omdat we gewoontegetrouw de verkeerde deur nemen om naar de afkortzaag te komen. Er staan nu een beeldhouwbok, in afwachting van de eerste steen, en een heuse hijskraan voor als die steen onverhoopt groot mocht uitvallen. Nu nog tijd om te ‘hakken’ in plaats van te ‘bouwen’.
Boven is de ruimte ook ineens veranderd in iets wat op een kamer gaat lijken en de technische ruimtes zijn geisoleerd en betimmerd. Ik ben helaas gebombardeerd tot islatiespecialist en kom na een weekend in Rien geheel gewatteerd en stoffig terug in Amsterdam.
Intussen zorgt Jan Boonstra (de ‘burgemeester’ van het dorp) dat het goed komt met ons gras. Hij houdt het nauwlettend in de gaten en stuurt er met regelmaat Ewoud op zijn zitmaaier op af.
Jeetje, wat geweldig!! Het gaat hard! De hakkamer is beeld-schoon. Voorzichtig met de grote keien die je binnen gaat slepen. . Liefs, jose
Sent from my iPad
>