Terugblik 2021

Terugblik 2021

Wat kan er in een jaar allemaal gebeuren. Zelfs in een jaar waar relatief weinig gebeurt vanwege Corona.
Goede vrienden zijn overleden, kleinkind geboren, domicilie in Amsterdam verkocht en lat-relatie opgeheven. Ik woon nu officieel in Friesland. Met alles wat erbij hoort. Schapen, moestuin en een friese cursus in het verschiet.

Over schapen gesproken: Samen met Anne en Harmke zijn we nu verantwoordelijk voor een heuse schapenfamilie. We begonnen met 16 schapen. Als je denkt dat je er geen omkijken naar hebt dan heb je het mis. De eerste drie weken was er het een na het ander. Ze waren op een goed moment allemaal kreupel en moesten antibiotica hebben, de hoeven moesten bijgesneden worden, ze kregen een wormenkuur, en als klap op de vuurpijl moesten ze allemaal gesopt worden met biotex omdat een van de schapen maden had. Allemaal zaken waar ze uiteindelijk aan dood kunnen gaan, dus niet iets om van weg te kijken. Ook hebben ze van tijd tot tijd een ander veld nodig dus loodsen we ze inmiddels als volleerde herderinnen door het dorp, over de kade, langs de weg, steeds weer naar een nieuwe omgeving. Inmiddels is de kudde gedekt door een speciaal ingevlogen ram en staan de eerste lammetjes begin maart op de planning. Pfff…

Intussen heeft de paardenbak een make-over gehad. Er is een schelpenpad aangelegd en er zijn een aantal stenen beelden geplaatst met de onmisbare hulp van Rienk. Het heeft nu af en toe (waarschijnlijk alleen in mijn ogen), een parkachtige allure :-). Ik ben benieuwd hoe het eruit zal zien de komende lente na het planten van 1500 bollen.

Het weiland had ernstig last van ridderzuring, een plant die zich zo voortplant dat er uiteindelijk maar weinig eetbaar gras overblijft. Met de moed der wanhoop zijn we met man en macht begonnen aan het uitsteken ervan. 1600 planten met wortel en tak er uit getrokken en er was nog geen verschil te ontdekken. Ik vrees dat dat een meerjarenplan wordt.

De moestuin was dit jaar overgenomen door de naaktslakken. Of het nou broccoli was, courgette, boerenkool of anderszins, ze kwamen nooit verder dan wat zielige takjes zonder blaadjes. Albert Heijn heeft dit jaar de voorraad groente flink aan moeten vullen.

Binnen is het meubilair uitgebreid met juweeltjes van Jan’s hand. Een eettafel die er mag zijn en een boekenkast, vakkundig verzonken in de muur, om alle boeken die mochten blijven na de verhuizing van de woonboot in kwijt te kunnen. Twee huizen samenvoegen tot een – al is dat ene huis nog zo groot – bleek geen eenvoudige klus. Weggooien, weggeven en verkopen op Marktplaats heeft een goed aantal weken in beslag genomen.

Ook de meest recente klus was weer aanleiding om een hoop spullen op te ruimen en te sorteren: de vliering! Om niet het risico te lopen nog een keer tot ons middel in de sneeuw te staan moest er een nieuwe ‘airkoe’ op het dak (de lichtstraat). Beter afgesloten en bestand tegen de elementen. Daarna moest de hele vliering belegd worden met vinyl om al het toch nog binnendringende vocht beter te kunnen beheersen. Deze operatie zou plaatsvinden in week 51. Nou ben ik van nature optimistisch aangelegd, maar dit leek me toch een uitdaging in een regen- en stormachtig seizoen net voor de kerst. Maar tot ons aller verbazing en dankbaarheid waren er drie mooie dagen in die week, precies de dagen die we nodig hadden! Het was maar goed dat het einde van het jaar in zicht was want we hadden alle geluk waarschijnlijk opgebruikt.

Op naar 2022!