Dependance

Een blog wat tot stilstand is gekomen betekent niet dat er niks meer gebeurt in huize Brinkman/Knegtmans. Stilzitten komt nog steeds niet voor in ons woordenboek. De recentste activiteit is een ‘dependance’ in de tuin. Jan vond dat we nog niet genoeg ruimte hadden (!) dus bedacht hij dat er een schuur en houtopslag moest komen. De houtopslag was terecht, want hout opslaan in huis leidde vorig jaar tot een invasie van houtworm die zich tegoed deed aan onze balken. De schuur komt makkelijk vol met tuinspullen en aan de westkant zit als bonus een echte glazen kas. Eentje die niet weg kan vliegen bij de eerste de beste storm.

De eerste schetsen resulteerden in een niet alledaagse vorm. Leuk, maar dat leverde natuurlijk extra uitdagingen op. Peter Verlinden bood aan ons te helpen. Hij was, zoals eerder vertoond, van onschatbare waarde bij het tekenen van alle technische details en het maken van een grove begroting, maar hij wilde ook graag de handen uit de mouwen steken om die schuur ‘even neer te zetten’ in een paar dagen.
In al onze wijsheid hebben we gelukkig besloten niet te zwichten voor het idee om ook de betonnen fundering zelf te doen. Sterke mannen met dikke machines legden een perfect vloertje aan waarop we de schuur konden bouwen.

Er werd een kar vol met hout en stenen gehaald en de bouw kon beginnen. Peter stond al vroeg op de stoep en had er zin in. Jan ging steeds donkerder kijken omdat ruwbouw niet echt zijn kop thee is. Het was mijlen verwijderd van zwaluwstaartjes en perfect passende houtverbindingen maar hij weerde zich kranig. Ik voelde me meer op mijn gemak.

Na twee dagen liet Peter ons vol vertrouwen achter om de ruwbouw verder af te maken. Dat bleek geen kwestie van een paar dagen zoals hij waarschijnlijk in zijn hoofd had. Eerder een paar maanden. We hebben weer een hoop dingen voor het eerst in ons leven gedaan: metselen, stuken, metaal snijden, dak dekken en nog veel meer.
Verschillende expertises moesten toch ingehuurd worden, zoals Jappie, die speciale scharnieren moest maken en Arnold die zich stortte op de deur- en raamkozijnen. Jan en ik hielden ons bezig met de bekleding en de detaillering. We ontwikkelden een goede samenwerking en de werkplaats stond weer bol van activiteit en rook lekker naar hout. De komende tijd stort Jan zich op de praktische inrichting van de schuur. Dat is hem wel toevertrouwd!

De schuur ziet er intussen zo goed uit dat iedereen denkt dat we een vakantiehuisje hebben neergezet…