We kwamen in de buurt van Rien en misten ons ‘ijkpunt’, wat normaal gesproken van verre al te zien is. De mannen van Hoekstra hadden in 2 dagen de schuur totaal uitgekleed. Met een vaste hand werden met een machine met een lange arm de balken van het dag getilt en wat er overbleef waren 5 stalen spanten, af en toe verbonden door een houten balk om het geheel overeind te houden, en de twee gestripte wolfseinden. In het midden stonden een beetje verloren de muren van ons nieuwe huis. Veel muur hebben we niet. Nu viel het ineens op hoeveel glas er straks inkomt.
Het was een echte bouwdag. Na al deze opwinding togen we naar de betonfabriek om een definitieve keuze te maken van de kleur van de vloer. Daar mochten we in de ‘betonkeuken’ verschillende kleuren naast elkaar leggen. Wat is het toch moeilijk om je, op basis van een blokje beton, een voorstelling te maken van hoe een kleur zich gedraagt op een groot vlak. Enfin, de kogel is door de kerk: het is de lichtste kleur geworden.
De volgende stop was Tirns. Daar werden diverse onderdelen uitgebreid doorgesproken, de elektra, nutsaansluitingen, kozijnen, kleuren, beslag, planning, enzovoort.
Nog een laatste blik in Rien en tevreden terug de afsluitdijk op…
Ik mis het spectaculaire werk van het nieuwe binnendak. Wim