Een vruchtbaar weekend

Het weekend voor koninginnedag. De grondwet is ingeleverd en het is tijd voor wat grovere manuele arbeid. Vrijdagavond, bepakt en bezakt met zakken vol met verfrollers, handschoenen, terpentine en anderszins togen we naar Rien. Zaterdagochtend zou om half zeven de wekker gaan, want de stratenmakers begonnen al om 8 uur met de bestrating van de binnentuin. Het was guur weer, maar droog, wat een zegen was. Spanten schilderen in de regen is niet echt aan te bevelen. We pakten ons goed in met ca 6 lagen  over elkaar en overzagen het werk wat ons het weekend te doen stond. De 5 stalen spanten, het enige wat van de schuur was blijven staan, moesten geschilderd worden. Het leek ineens een inmense klus. Maar welgemoed zijn we toch maar linksboven begonnen. De rolsteiger was helaas niet voorhanden, dus we moesten het zien te redden met een aluminium ladder en een trapleer. Jan storte zich met staalborstels en schuiers op de schoonmaak, en ik schilderde er achteraan. 8 uur later was er een derde klaar en wij waren gevloerd. We hadden wel een portie bitterballen en een wijntje bij Noflik verdient. Dat was de laatste klap op die dag, want ik kon nog net koken voor ik in een diepe slaap sukkelde. Intussen hadden de stratenmakers overigens een prachtige binnentuin geplaveid.

De volgende dag was het een fractie warmer en zijn we weer met goede moed begonnen. Op de delen na waar we echt niet gevaarloos bij konden komen is alles die dag geklaard. Tevreden met het resultaat konden we op ons eigen terrein, temidden van brokstukken beton en bergen zand, een kopje thee drinken in de laatse zonnestralen, uitkijkend op een veld met vrolijk huppelende lammetjes. Een wereld verwijderd van de kroningsdrukte in Amsterdam.

Om alles af te sluiten hebben we maandag het bakkie van Jan opgehaald in Leeuwarden. Jan was de koning te rijk!