We hebben altijd gedacht dat de twee zwanen die boven op de daken van de friese boerderijen prijken het ‘uilenbord’ was, maar het bleek dat het ging om de hele driehoekige dakbeeindiging. Deze moeten aan allerlei bouwkundige eisen voldoen. Van Bootsma mocht ik ze in de werkplaats maken, zodat ik waar nodig wat aanwijzingen kon krijgen.
De werkplaats wordt gerund door Hendrik. Hij is degene die ook alle houten deuren en ramen maakt voor het woonvolume van onze woonschuur. Met veel vallen en opstaan ben ik er in geslaagd de uilenborden te maken. Iets wat zonder zijn hulp beslist niet gelukt zou zijn. Met enige regelmaat gingen er dingen fout die Hendrik dan voor mij oploste. Hij moet me bij tijd en wijle vervloekt hebben want het moest tussen de constante stroom van zijn normale werk door.
Afgelopen week werd het dak geplaatst. Roelof merkte op dat het wel heel goed zou uitkomen als dan de uilenborden klaar zouden zijn, want dan konden ze meteen met de grote kraan geplaatst worden. Woensdag was het zover. Om 2 uur moest ik naar Schiphol om Marcus af te halen, hij is mijn geheime wapen om de betimmering van de wanden van de schuur goed uit te kunnen voeren en net daarvoor waren de uilenborden klaar. Geladen op mijn eigen aanhangwagen kon ik ze afleveren op de bouw en meteen door naar schiphol. De volgende ochtend stonden ze op het dak.
Het was een week waarin veel dingen tegelijk gebeurden. Het dak werd door Rein en Jan geplaatst en de kassenbouwer de Kort startte met het aanbrengen van de glasgevel. Behalve dat het heel leuk is om het huis te zien groeien is het ook bijzonder prettig dat we steeds meer beschutting krijgen tegen de striemende wind.